Zıt Kutupların Çekimi | 17. Bölüm

Çeviri: -Churrimy

Zıt Kutupların Çekimi | 17. Bölüm - Mektup

Baekhyun yatağına oturup ödevine başlamadan önce iç çekti. Chanyeol 4 gündür rehabilitasyona gidiyordu, ve Baekhyun tüm zaman boyunca onu düşünmekten kendini alamıyordu. Her zaman onun ne yaptığını ve iyi olup olmadığını merak ediyordu.
Hala Chanyeol'un zarar görmesine tamamen kendinin sebep olduğuna inanamıyordu. Onun gidip kendini öldürmeyi denemesini beklemiyordu, sadece ondan biraz yorulmuştu. Şimdi sadece Chanyeol onu affederse daha iyi hissedebilirdi. Ama hayır, Chanyeol ona hala kızgındı ve bir şeyler hakkında düşünmeden kendisiyle konuşmak istemiyordu.
Baekhyun dik bir şekilde oturdu, ailesine son zamanlarda tuhaf davranışları arkasındaki saklı hisleri açıklamalıydı, çünkü ona soruyorlardı. Dudağını ısırıp ayağa kalktı ve merdivenlerden inmeye başladı.
Ailesini salonda kitap okurken buldu. Yavaşça yanlarına yaklaştı. "Anne? Baba?"
"Efendim tatlım?" dedi annesi ona bakarak.
"Sizle konuşabilir miyim?"
"Tabii." diye cevapladı babası.
Annesi oturduğu koltuğun boş kısmına eliyle vurdu. Baekhyun ellerini birleştirmiş bir şekilde yavaşça oturup bakışlarını ellerine dikti.
"Ne oldu Baekhyun?" dedi annesi kaygıyla.
"...Benim-Benim- Benim bir erkek arkadaşım var, ve onuu hala çok seviyorum. Şu an onunla ayrıldığımdan dolayı kendini öldürmek için kullandığı uyuşturucular yüzünden r-rehabilitasyonda... V-ve, ben-ben-ben onunla birlikte oldum, ve sigara içiyordum ama bıraktım, ve hırsızlık yaptım, ve... Birkaç kere sarhoş oldum, ve yaşlı bir a-adam tarafından dokunuldum ve-"
"BYUN BAEKHYUN! BUNLARI YAPMAK SENİN YAŞINDA YASAK! AKLINDA BUNLARI YAPMANA SEBEP OLACAK NE VAR!?" dedi babası Baekhyun'u tişörtünden tutarak.
Baekhyun aniden gözyaşlarına boğuldu.
Babası hızlıca onu bıraktı. "Baekhyun bu şeyleri sana ne yaptırdı?! Bunları yapmak zorunda olmadığını biliyorsun. Kendini evliliğin için korumalıydın."
"A-ama h-harika bir andı... V-ve t-tek yaptığımız öpüşmekti, ve s-sonra eller başladı ve-"
"Tamam. Yeterli. Yılın kalanında cezalısın. Hiçbir arkadaşını görmeyeceksin, ve tabii ki o uyuşturucu-çocukla konuşmayacaksın!" Babası ona bağırdı.
Baekhyun daha şiddetli bir şekilde ağladı. "S-sizi dinlemiyorum. O-o benim e-erkek arkadaşımdı ve onu seviyorum... Ve o geri geldiğinde y-yanında olmak istiyorum."
Bunun üzerine babası onun kolunu sıkıca tuttu. "Hayır yapmayacaksın. Kıçını üst kata çıkar. Şimdi, ve senin oyun sistemini ve telefonunu ordan kaldırıyorum."
"O-o zaman ne yapacağım?!"
"Oku."
Baekhyun babasının dizine tekme attı, böylece babası onu bıraktı. O da koşarak odasına fırladı ve kapıyı çarptı. Yatağına oturdu ve daha da şiddetli bir şekilde ağlamaya devam etti.
~
5 hafta olmuştu. Bütün elektronik aletleri gitmişti, odasındaki televizyon bile. Tek yanında kalan kitaplardı. Chanyeol'un yalnız ve üzgün olduğunu biliyordu. Ona yalnız hissetmemesi için en azından bir kez aramak ya da bir hediye vermek istiyordu. Kyungsoo'nun Baekhyun'u haftada bir kez ziyaret etme izni vardı, çünkü Baekhyun'un ailesi ona herkesten daha fazla güveniyordu. Baekhyun hala diğer arkadaşlarını okulda görebiliyordu, ama ailesi öğretmenlere bile her şeyi anlatmıştı.
Baekhyun küçük bir dinlenme arasındayken kapı tıklandı. Baekhyun hemen yatağından fırladı ve gelenin Chanyeol olmasını umdu, onun haftalardır rehabilitasyonda olduğunu bilmesine rağmen.
Karşısındaki annesiydi. Annesi yavaşça Baekhyun'a bir mektup uzattı. "Şşt... Babana söyleme. Chanyeol'dan."
"A-anne? Bu sorun değil mi?"
"Evet, ben iyiyim. Ama yaptığın şeyleri kabul etmiyorum."
Baekhyun zıpladı ve annesine sarıldı. Sonra hızlıca mektubu açıp okumaya başladı.

Selam Baekhyunnie,
Sadece son zamanlarda nasıl hissettiğimi bilmeni istedim,
Cezalı olduğunu duydum ve bunun için üzgünüm TT
Ama her neyse, hem kendim için hem hayat için çok daha iyi hissediyorum.
Arkadaşlarımı çok özledim, en fazla da seni.
Nerdeyse her gece seninle ilgili rüyalar görüyorum, ve sadece bir tane yaramaz rüya gördüğümü itiraf ediyorum, sadece bir tane.
Sonunda seni kalbimde affettim.
Seni çok seviyorum Baekhyunnie ve hayatımın kalanını seninle geçirmek istiyorum ^^
Bu yüzden geri döndüğümde tekrar benim olmanı umuyorum!
Senin için değişiyorum.
-Chanyeol
Not: O kadar uzun olmadığı için üzgünüm, bunu yazacak çok vaktim yoktu.


Baekhyun mektup boyunca gülümsüyordu, bitirdiğinde kalbinin üstünde tuttu. "Benim için hayal mi kuruyor...?" dedi kendi kendine. Hala odada olan annesi oradan ayrılıp ona özel yaşam hakkı vermeden önce tuhaf bir bakış attı.
Şimdi her şey Baekhyun için daha parlak görünmeye başlamıştı.
~
Baekhyun Chanyeol'u özlemişti. Bir cumartesi gecesi yalnızdı ve sıkılıyordu.
Sonra aklına bir fikir geldi.
~
Gizlice gözetleme yaptıktan sonra Kyungsoo'ların evine varmıştı. Kyungsoo'nun ailesinin arabasının orda olmadığını farketmişti. Ama o kesinlikle evdeydi. Baekhyun gülümsedi ve kapıyı tıkladı. Cevap gelmedi. Sonra onların sakladıklarını bildiği yedek anahtarı aldı ve kapıyı açtı. İçeri girdiğinde yine kimseyi göremedi. İzinsiz girdiği için kendini kötü hissetmiyordu, çünkü Kyungsoo bunu ona milyonlarca kez yapmıştı.
Üst kata çıkmaya başladığında duyduğu 'ah!' sesleriyle dondu. Gözleri büyüdü ama sadece kendi kurduğu bir şey olduğunu düşünerek yürümeye devam etti. Sonra bir tokat sesi duydu. "A-ah... E-evet Kai, ben yaramaz kötü bir çocuk oldum..." dedi Kyungsoo 'ah'ladıktan sonra.
Sonra sesler gelmeye devam etti. "Küçük Kyungsoo'm bundan zevk alıyor mu?-"
Baekhyun daha fazlasını duyamadı, gerçekten yere kusacaktı. Duymalarını umursamadan kapıyı çarparak evden kaçmadan önce kulaklarını kapattı.
"Bu dehşet verici şekilde rahatsız ediciydi, tanrım. Bu ikisini bir daha asla aynı şekilde görmeyeceğim. Okulda... çok normal görünüyorlar. Kyungsoo bana tuhaf şeyler yaptıklarından bahsediyorlardı, ama bu kadar kahrolası tuhaf olduğunu bilmiyordum." diye kendi kendine konuştu Baekhyun.
Eve vardığında hala kafasından o kötü sesleri ve sözcükleri atamıyordu, iğrenmeyle sızlandı. "Chanyeol bunu bana asla yapmıyor."