Evim | 5. Bölüm

Çeviren: Uniwlight~

Evim...


5.BÖLÜM “Artık Biliyorsun”


“Ne diyorsun, Chanyeol?” dedi Kyungsoo , kolları arasında kıpırdanarak.
“Kyungsoo.” Chanyeol küçük olanı döndürdü, eller omzunda , gözler kenetlenmiş
“Seni seviyorum.”
“Kastetmediğin şeyler söyleme.” dedi Kyungsoo kırgınlıkla “Biliyorum etmiyorsun, Chanyeol.”
“Ediyorum!” ısrar etti Chanyeol. Kyungsooyu omuzlarından çevirdi, gözler açık ve yalvaran bakışlarla, küçüğün suratını elleri arasına aldı.
“Kai sana söyledi değil mi ?” sordu Kyungsoo sefil bir halde.
“Neyi söyledi?” kaşlarını çattı Chanyeol.
“Yalan söyleme, Chanyeol.” ofladı Kyungsoo “Kai sana , yıllardır seni sevdiğimi söyledi. Bu yüzden bana böyle davranıyorsun!”

Kısa bir duraklama oldu.

“Yıllardır sevdiğin kişi benim ?” sordu Chanyeol kısık bir tonda.
“Kai sadece uzun süredir birinden hoşlandığını söyledi, kim olduğunu değil.”
Kyungsoonun rengi soldu, bakışları Chanyeol hariç her yerde dolaştı.
“Soo, lütfen.” fısıldadı Chanyeol “Farketmem uzun sürdü , üzgünüm, ama bak şimdi burdayım, lütfen.”
Kyungsoo deli gibi başını salladı.
“Neden bunu yapıyorsun.” sızlandı Kyungsoo , Chanyeolun kolları arasında çırpınarak. “Neden şimdi ? Kris-”
“Bunu yapmamın nedeni.” dedi Chanyeol düz bir sesle. “Seni benden ayırmasına izin vermeyeceğim. İyi bir insan olup olmaması umrumda değil. Seni seviyorum ve sen de beni seviyorsun!”
“Kes şunu” bağırdı Kyungsoo. Chanyeolden ayrılıp , Birkaç adım geri attı . “Bu adil değil Chanyeol.”
“Ne?” ısrarla Chanyeol “Sevdiğim insanı yanımda tutmaya çalışmak mı ?”
“Sevdiğin insanı 'zorla' yanında tutmaya çalışmak!” haykırdı Kyungsoo, yaşlar gözünden akmaya başlarken
Kyungsoo derin bir nefes aldı.
“Seni çok uzun bir süre sevdim, Chanyeol. Ve senin bir ilişkiyi bitirip yenilerine başladığını gördüğüm her sefer yeniden yıkıldım. “
Chanyeolun bakışları yerde , yumrukları sıkıydı.
“Bana da onlar gibi bakman için bekledim ve bekledim. Ama hiç bakmadın Chanyeol. Aksine , tekrar tekrar başka insanlara aşık oluşunu izlemek zorundaydım, bana değil. Ve sonra Kris geldi.” Chanyeol hızlı bir hareketle başını kaldırdığında, yanan gözlerle , durakladı Kyungsoo yüzünü silmek için.
“Kris benden çok hoşlanıyor ve ben de ondan çok hoşlanıyorum.” mırıldandı Kyungsoo.
“Onu, beni sevdiğin kadar seviyor musun ?” sessizce sordu Chanyeol.
“Onu böylece bırakamam, Chanyeol” dedi Kyungsoo “ Bana karşı çok iyiydi ve bu kötü bir davranış. O bunu haketmiyor.”
“Sorumu atlatıyorsun.” tısladı Chanyeol , Kyungsoonun gözleri tekrar sulandı.
“Onu beni sevdiğin kadar seviyor musun ?”
“Arkadaşlığımızı bozmak istemiyorum.” hıçkırdı Kyungsoo.
“Soruya cevap ver , Soo , lütfen!” bağırdı Chanyeol.
Kyungsoo geriye sendeledi , kafasını sallayarak. Başını kaldırdı ve Chanyeole baktı , gözler kırmızı ve şiş.
“Hayır, Chanyeol.” fısıldadı.

Chanyeol dudaklarını birbirine bastırdığında , Kyungsoo geri çekilmeyince bir umut oluştu içinde. Hiçbir duygu Kyungsoonun dudaklarını kendininkileri üzerinde hissetmek kadar iyi değildi.

Kyungsoo kendini sertçe bastırdı, bir inlemeyle, büyük olan, diliyle onun dudaklarını çevreleyip içeri ittirdiğinde, tshirtünün önüneki tutuşu sıkılaştı.

Chanyeolun başı dönüyordu , Kyungsoonun kokusu ve kendine bastırılmış bedenin sıcaklığıyla. Ve aniden Kyungsoo onu ittirdiğinde şokla geriye sendeledi.
“Hayır , Chanyeol.” Kyungsoo başını salladı. “Yapamam.”
Chanyeol ona doğru bir adım attı, ama Kyungsoo ona bakmadı bile.
“Ne-” başladı , ama ardından duyduğu kelimeler yıktı onu.
“Krisi terk etmiyorum.”